Historia
Pierwsze wzmianki o siatkówce w Polsce sięgają roku 1919, a o naszej grze mówiono początkowo „latająca piłka”, „dłoniówka”, czy „przebijanka”. Cztery lata później powstały pierwsze kuby siatkarskie oparte o środowisko akademickie. Pierwsze instytucjonalne formalizowanie ruchu siatkarskiego miało miejsce w roku 1926, kiedy to wiele gier zespołowych znalazło się w ramach organizacji Polskiego Związku Palanta i Gier Ruchowych później zmieniającego nazwy na Polski Związek Gier Ruchowych a dalej w roku 1928 na Polski Związek Gier Sportowych. I właśnie rok 1928 jest oficjalną datą początku zorganizowanej formy piłki siatkowej w naszym kraju.
Pierwsze mistrzostwa Polski w siatkówce (kobiet i mężczyzn) zostały zorganizowane w 1929 roku w Warszawie. Do roku 1935 włącznie rywalizowano na otwartym powietrzu, przeważnie na boiskach o nawierzchni kortowej. W latach 30. nawiązano kontakty międzynarodowe, głównie z silnymi klubami z republik nadbałtyckich. Pierwsze oficjalne mecze międzypaństwowe reprezentacje Polski rozegrały jednak dopiero po II wojnie światowej – w 1948 r. z Czechosłowacją. I co ciekawe, kobiety debiutowały dwa tygodnie wcześniej niż mężczyźni (14 i 28 lutego).
W roku 1957 powołana została samodzielna organizacja sportowa dedykowana wyłącznie siatkówce – Polski Związek Piłki Siatkowej. Polska federacja jest współzałożycielem Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej (FIVB) w roku 1947 i Europejskiej Konfederacji Piłki Siatkowej (CEV) w roku 1963.
W latach 40., 50., 60 i na początku 70. ubiegłego wieku pozycję Polskiej Siatkówki na arenie międzynarodowej budowała żeńska reprezentacja Polski, która regularnie stawała na podium mistrzostw Starego Kontynentu (srebrne medale – 1950, 1951, 1963, 1967; brązowe – 1949, 1955, 1958, 1971), mistrzostw świata (srebrny – 1952; brązowe – 1956, 1962) oraz igrzysk olimpijskich (brązowe medale – 1964, 1968).
Pod koniec lat 60. na arenę wkroczyła męska kadra narodowa, a w latach 70. i na początku 80. należała do czołowych zespołów świata. Zaczęło się od drugiego miejsca w polskim Pucharze Świata (1965) i brązowego medalu mistrzostw Europy w roku 1967. Potem nastała era drużyny legendarnego trenera Huberta Jerzego Wagnera. Mistrzostwo świata w roku 1974, poparte mistrzostwem olimpijskim dwa lata później i kolejnymi, pięcioma wicemistrzostwami Europy (1975 – 1983) były dowodem przynależności biało-czerwonych do międzynarodowej elity.
Wielki powrót Polskiej Siatkówki na szczyty ponownie zapewniły siatkarki sięgając po mistrzostwa Europy w latach 2003 i 2005 a potem dokładając trzecią lokatę w polskich mistrzostwach Europy w roku 2009. Najnowszym osiągnięciem medalowym reprezentantek Polski jest srebrny medal wywalczony na I Igrzyskach Europejskich w Baku.
Sukcesy siatkarek zazębiły się z medalowymi zdobyczami mężczyzn. Zaczęło się od wicemistrzostwa świata w roku 2006 ekipy pod wodzą Argentyńczyka Raula Lozano. Jego rodak, Daniel Castellani poprowadził Polaków do mistrzostwa Europy (2009). Regularnie na podium stawała drużyna Włocha, Andrei Anastasiego: brązowe medale Ligi Światowej i mistrzostw Starego Kontynentu, srebrny Pucharu Świata (2011) oraz złoty Ligi Światowej (2012). W roku 2014 wprost z boiska na trenerską ławkę biało-czerwonych trafił Francuz Stephane Antiga, a jego asystentem został Philippe Blain. Debiut miał absolutnie wymarzony - jego drużyna w rozgrywanych w Polsce mistrzostwach świata wywalczyła złoty medal. Podczas Pocharu Świata 2015 w Japonii Polacy wygrali pierwszych 10 z 11 spotkań, ostatecznie zdobywając brązowy medal.
W polskiej siatkówce doskonałe wyniki osiągają również męskie zespoły młodzieżowe, które dwukrotnie zdobyły mistrzostwo świata juniorów (1997 i 2003) i raz mistrzostwo Europy juniorów (1996, natomiast w 2014 r. polski zespół zdobył srebro ME). Młodzi siatkarze zdobyli też podwójne (2005, 2015) mistrzostwo Europy oraz mistrzostwo świata (2015) kadetów. Polskie juniorki po mistrzostwo Europy sięgnęły w 2002 roku.
W ciągu ostatniej dekady PZPS odegrał wiodącą rolę w zwiększaniu popularności dyscypliny, głównie poprzez zrozumienie i docenienie znaczenia zaangażowania mediów i sponsorów. Od 1997 roku Związek potwierdza, że jest aktywnym, sprawdzonym, pełnoprawnym członkiem europejskiej i światowej siatkarskiej rodziny, regularnie podejmując się organizacji międzynarodowych imprez w tym najwyższego szczebla – począwszy od MŚ Juniorek, przez ME Kadetek i Kadetów, turnieje kwalifikacyjne do IO i MŚ, Final Four Ligi Mistrzów kobiet i mężczyzn, turnieje finałowe Ligi Europejskiej, World Grand Prix siatkarek po Finały Ligi Światowej czy Mistrzostwa Europy Seniorów. Rokrocznie gości też u nas jeden z prestiżowych turniejów cyklu FIVB World Tour w siatkówce plażowej.
Wspaniałą demonstracją poziomu organizacyjnego polskich imprez były między innymi FIVB MISTRZOSTWA ŚWIATA W PIŁCE SIATKOWEJ MĘŻCZYZN POLSKA 2014. Był to pod każdym względem turniej wyjątkowy. Ceremonia i Mecz Otwarcia na Stadionie Narodowym w Warszawie z udziałem ponad 60 000 widzów rozpoczęły wielkie, globalne siatkarskie święto. Pobitych zostało wiele rekordów, z rekordem frekwencji włącznie. Mecze w Polsce obejrzało z trybun niemal 600 000 widzów, a miliony na całym świecie za sprawą przekazu telewizyjnego. Polacy przekonali świat, że kochają siatkówkę a Polska w pełni zasługuje na miano siatkarskiej „ziemi obiecanej”. Zwieńczeniem turnieju był złoty medal wywalczony przez reprezentację Polski.
Polska będzie organizatorem Mistrzostw Europy w piłce siatkowej mężczyzn 2017.
Prezesi PZPS:
06-12.1957 Eugeniusz Krotkiewski
1957-1969 Tadeusz Brzósko
1969-1971 Zygmunt Najdowski
1971-1978 Stanisław Romański
1978-1988 Tadeusz Sąsara
1988-2001 Eryk Ippohorski-Lenkiewicz
2001-2004 Janusz Biesiada
2004-2015 Mirosław Przedpełski
2015-2016 Paweł Papke
Od 2016 Jacek Kasprzyk